Po beatyfikacji Jana Pawła II to miejsce staje się celem coraz liczniejszych odwiedzin wiernych i pielgrzymów. Kaplica błogosławionego Jana Pawła II w prawej nawie bazyliki Ofiarowania Najświętszej Maryji Panny jest już gotowa na przyjęcie relikwii.
Powstała tuż po śmierci Jana Pawła II w 2005 roku. Była pierwszym takim miejscem na świecie. Na początku było wierni modlili się o wstawiennictwo do Sługi Bożego. Kaplicę pobłogosławił w maju 2006 roku papież Benedykt XVI.
Na ołtarzu wystawiono tutaj obraz Jana Pawła II, Różni się on nieco od oficjalnego wizerunku błogosławionego. Kaplica w prawej nawie wadowickiej bazyliki stała się po uroczystoścuiach beatyfikacyjnych częstym miejscem odwiedziń pielgrzymów przybywających do Wadowic. Chcą ją nie tylko zobaczyć, ale również się tutaj pomodlić.
Ustawiają się do niej długie kolejki. Powoli tak, jak kiedyś kaplica Matki Bożej Nieustającej Pomocy, staje się miejscem kultu religijnego w Wadowicach. Można się spodziewać, że takich miejsc kultu będzie więcej, także w naszej okolicy.
Przy szczycie Leskowca na Groniu Jana Pawła II też znajduje się Kaplica Ludzi Gór. Jej twórca Stefan Jakubowski chce, by niewielki kościółek stał się przystanią dla pielgrzymów wędrujących po szlakach Karola Wojtyły. Jan Paweł II ma mieć tam swoje godne miejsce. Stefan Jakubowski zgromadził w kaplicy liczne pamiątki po pielgrzymkach papieskich. O swojej kaplicy myślą też ojcowie bernardyni w Kalwarii Zebrzydowskiej.
Tymczasem w bazylice w Wadowicach czekają już na przyjazd kardynała Stanisława Dziwisza, który ma w niedzielę (15.05) przywieźć do rodzinnego miasta Karola Wojtyły relikwie papieskie.
W niedzielę, 15 maja przewidziano uroczystą mszę świętą dziękczynną na rynku. Będzie też wielki koncert strażackich orkiestr dętych, który organizuje Fundacja OSP Choczni. Strażacy od wielu lat grali koncerty w maju w dzień urodzin Karola Wojtyły. Gdy żył grali "Ojcu Świętemu w darze", a gdy zmarł intencję koncertu zamieniono na "Ojcu Świętemu w hołdzie".
Na razie nie wiemy, jakie dokładnie relikwie przekaże Wadowicom kardynał Stanisław Dziwisz, ale być może będzie to podobnie jak w Krakowie kropla krwi papieża. Niewykluczone też, że wadowicka relikwia będzie czymś innym niż te, które obecnie rozprowadzane są po polskich sanktuariach.
W Polsce jest tylko kilka miejsc, które otrzymały zgodę na przechowywanie relikwii zmarłego papieża, m.in.: Centrum Jana Pawła II w Krakowie, katedra we Wrześni, sanktuarium w Ludźmierzu, seminarium duchowne w Lublinie. Relikwię kroplę krwi Jana Pawła II otrzymał od kardynała też kierowca rajdowy Robert Kubica.
(mp)
NAPISZ DO NAS: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.
NAPISZ DO NAS: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.
Czytaj:
Dodaj do ulubionych
Komentarze
(8)
Redakcja serwisu Wadowice24.pl nie odpowiada za komentarze zamieszczone pod artykułami i nie utożsamia się z ich treścią. Jednocześnie podkreślamy, iż nie jest to miejsce dla poniżania mieszkańców, wierzących, w tym katolików i innych, oraz sączenia jadu przez osoby nienawidzące Wadowic i wszystkiego, co jest z naszym miastem związane. Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób.
Zapisz się do RSS tego komentarza
zapytanie
iret komentuje +0
15 Maja na rannej mszy o godz 6. w rynku był jakiś desperat pod koniec mszy zaczął wyzywać w stronę księdza i gadać coś o hańbie , co to było wie może ktoś??
Zgłoś nadużycie
Zgadzam się
Nie znoszę!
mają szczatkowe wiadomosci wyuczone na pamięć komentuje +0
jak swiadkowie Jehowy chodza po domach i nachalnie przekonuja do swojej wiary !
Zgłoś nadużycie
Zgadzam się
Cenie dobra wole dr No
dziadunio komentuje +4
Niemniej musze stwierdzic ze wygłaszasz poglad całkowicie obcy doktrynom wszystkich religii monoteistycznych - im twierdzenie iz to własnie kazda z nich jest jedyna prawdziwa nie jest bynajmniej obce - przeciwnie - kazda dokładnie to własnie twierdzi:)
I masz oczywiscie racje - to prowadzi do wasni, ba do wojen, czego jestesmy swiadkami nawet i dzisiaj.
Całkowicie zgadzam sie natomiast z apelem o szacunek - ale z odrobine innych powodów - dla mnie wart szacunku jest sam człowiek - natomiast nie widze niczego zdroznego w dyskutowaniu o jego(kazdego) pogladach. Przekonania czy wiara które nie potrafia sie obronic siła własnych argumentów, swoja własna swiadomoscia, nie sa zadnymi przekonaniami - sa kibolstwem.
Na koniec zostawiłem sobie twoje stanowcze twierdzenie ze bóg jest. Nie do konca wiem co chciałes przez to powiedziec - ale mysle ze mozemy spokojnie przyjac iz jego istnienie jest kwestia wiary:)
I juz całkiem na koniec - nie, ateisci niczego podobnego nie maja - zadnej siły wyzszej.
I masz oczywiscie racje - to prowadzi do wasni, ba do wojen, czego jestesmy swiadkami nawet i dzisiaj.
Całkowicie zgadzam sie natomiast z apelem o szacunek - ale z odrobine innych powodów - dla mnie wart szacunku jest sam człowiek - natomiast nie widze niczego zdroznego w dyskutowaniu o jego(kazdego) pogladach. Przekonania czy wiara które nie potrafia sie obronic siła własnych argumentów, swoja własna swiadomoscia, nie sa zadnymi przekonaniami - sa kibolstwem.
Na koniec zostawiłem sobie twoje stanowcze twierdzenie ze bóg jest. Nie do konca wiem co chciałes przez to powiedziec - ale mysle ze mozemy spokojnie przyjac iz jego istnienie jest kwestia wiary:)
I juz całkiem na koniec - nie, ateisci niczego podobnego nie maja - zadnej siły wyzszej.
Zgłoś nadużycie
Zgadzam się
@dziadunio
Dr No. komentuje +5
Bóg jest dla każdego. Nie jest ważne jak nazywa się według religii różnych stron świata i wyznań: Jahwe, Budda, Mahomet itd... Wierzy ten, który chce wierzyć. Twierdzenie że moja wiara jest lepsza od innej godzi w samą wiarę. Nawet ci, którzy twierdzą że są ateistami mają swoją Wyższą Siłę. Szanujmy się - wtedy wyznawca Mahometa poda rękę Chrześcijanom czy Buddysta uszanuje Świadka Jehowy. Każdy kto uszanuje cudze wyznanie jest wart określenia Człowiek. Demagogia typu :" To JA jestem prawdziwym Wyznawcą Wiary" prowadzi do waśni.
Pamiętaj o tym.
Cześć
Pamiętaj o tym.
Cześć
Zgłoś nadużycie
Zgadzam się
dexter
dziadunio komentuje +5
Jakby ci tu - a niech bedzie - rozumiem ze to mniej wiecej wszystko, co masz do powiedzenia na temat istnienia Absolutu? I wszystkich ewentualnych konsekwencji antropologicznych, biologicznych, psychologicznych, filozoficznych i kulturowych wynikajacych z przyjecia kazdego typu odpowiedzi na tak postawione pytanie?
Wiesz, nie chce cie zbytnio oniesmielac, co zawsze jest konsekwencja zbytniego komplementowania, ale mysle sobie ze zdazyłes przywyknąc, słyszałes to juz zapewne niejednokrotnie, więc powiem to i ja- arcyciekawy z ciebie rozmówca, jak mało kto potrafisz wniesc pogłebiony, dogłębnie przemyslany pogląd do dyskusji:/
Gratulacje.
A w razie gdybys mimo wszystko zechciał odświezyc sobie tekst B. Pascala - słuze - ""Bóg jest albo Go nie ma." Ale na którą stronę się przechylimy? Rozum nie może tu nic określić: nieskończony chaos oddziela nas. Na krańcu tego nieskończonego oddalenia rozgrywa się partia, w której wypadnie orzeł czy reszka. Na co stawiacie? Rozumem nie możecie ani na to, ani na to; rozumem nie możecie bronić żadnego z obu.
Nie zarzucajcie tedy błędu tym, którzy uczynili wybór; bo nie wiecie.
– Nie, ale będę im zarzucał, nie iż uczynili ten wybór, ale w ogóle wybór; mimo bowiem że ten, który stawia na orła, i ów drugi popełniają jednaki błąd, obaj popełniają błąd; słuszne jest nie zakładać się w ogóle.
– Tak, ale trzeba się zakładać; to nie jest rzecz dobrowolna, zmuszony jesteś. Cóż wybierzesz? Zastanów się. Skoro trzeba wybierać, zobaczmy, w czym mniej ryzykujesz. Masz dwie rzeczy do stracenia: prawdę i dobro; i dwie do stawienia na kartę: swój rozum i swoją wolę, swoją wiedzę i swoją szczęśliwość; twoja zaś natura ma dwie rzeczy, przed którymi umyka: błąd i niedolę. Skoro trzeba koniecznie wybierać, jeden wybór nie jest z większym uszczerbkiem dla twego rozumu niż drugi. To punkt osądzony. A twoje szczęście? Zważmy zysk i stratę zakładając się, że Bóg jest. Rozpatrzmy te dwa wypadki: jeśli wygrasz, zyskujesz wszystko; jeśli przegrasz, nie tracisz nic. Zakładaj się tedy, że jest, bez wahania.
– To cudowne. Tak, trzeba się zakładać, ale za wiele może stawiam.
– Zobaczmyż. Skoro są równe widoki zysku i straty, tedy gdybyś miał zyskać tylko dwa życia za jedno, jeszcze mógłbyś się zakładać. A gdyby były trzy do zyskania, trzeba by grać (skoro znajdziesz się w konieczności grania) i byłbyś nierozsądny, skoro jesteś zmuszony grać, gdybyś nie postawił swego życia, aby wygrać trzy za jedno w grze, w której jest równa szansa zysku i straty. Ale tu chodzi o wieczność życia i szczęścia, a skoro tak jest, to gdyby zachodziła nieskończona mnogość przypadków, z których jeden tylko byłby za tobą, i tak jeszcze miałbyś rację postawić jedno, aby wygrać dwa; a działałbyś nierozsądnie, gdybyś będąc zniewolony grać, wzdragał się stawić jedno życie przeciw trzem w grze, w której w nieskończoności przypadków jeden jest za tobą - jeżeliby było do wygrania nieskończone trwanie życia nieskończenie szczęśliwego. Ale tutaj jest nieskończoność życia nieskończenie szczęśliwego do wygrania, szansa wygranej przeciw skończonej ilości szans straty i to, co stawiasz, jest skończone. Wybór jest jasny: wszędzie, gdzie jest nieskończoność i gdzie nie ma nieskończonej ilości szans straty przeciw szansie zysku, nie można się wahać, trzeba stawiać wszystko. Tak więc kiedy się jest zmuszonym grać, trzeba być obranym z rozumu, aby zachować życie raczej, niż rzucić je na hazard dla nieskończonego zysku, równie prawdopodobnego jak utrata nicości.
Na nic bowiem nie zda się mówić, że niepewne jest, czy wygramy, a pewne, że ryzykujemy; i że nieskończona odległość, jaka jest między pewnością tego, co się naraża (ryzykuje), a niepewnością tego, co się wygra, równa skończone dobro, które się na pewno naraża, z nieskończonością, która jest niepewna. Tak nie jest: tak samo każdy gracz ryzykuje pewne dla wygranej niepewnej, a wszelako ryzykuje pewną skończoność, aby wybrać niepewną skończoność, i nie grzeszy w tym przeciw rozumowi. Nie ma nieskończonej odległości między ową pewnością tego, co się naraża, a niepewnością zysku; to fałsz. Jest, to prawda, nieskończoność między pewnością wygrania a pewnością przegrania. Ale między niepewnością wygrania a pewnością tego, co się ryzykuje, zachodzi stosunek wedle proporcji zysku i straty: jeśli tedy tyleż jest możliwości z jednej strony co z drugiej, partia jest równa; wówczas pewność tego, co się naraża, równa jest niepewności zysku, bynajmniej zaś nie jest od niej nieskończenie odległa. Tak więc twierdzenie nasze potęguje się w nieskończoność, kiedy chodzi o narażenie czegoś skończonego w grze, gdzie są równe widoki straty i zysku, a nieskończoność do wygrania. To zupełnie jasne; jeśli ludzie w ogóle zdolni są do jakiejś prawdy, to jest prawdą.
Wiesz, nie chce cie zbytnio oniesmielac, co zawsze jest konsekwencja zbytniego komplementowania, ale mysle sobie ze zdazyłes przywyknąc, słyszałes to juz zapewne niejednokrotnie, więc powiem to i ja- arcyciekawy z ciebie rozmówca, jak mało kto potrafisz wniesc pogłebiony, dogłębnie przemyslany pogląd do dyskusji:/
Gratulacje.
A w razie gdybys mimo wszystko zechciał odświezyc sobie tekst B. Pascala - słuze - ""Bóg jest albo Go nie ma." Ale na którą stronę się przechylimy? Rozum nie może tu nic określić: nieskończony chaos oddziela nas. Na krańcu tego nieskończonego oddalenia rozgrywa się partia, w której wypadnie orzeł czy reszka. Na co stawiacie? Rozumem nie możecie ani na to, ani na to; rozumem nie możecie bronić żadnego z obu.
Nie zarzucajcie tedy błędu tym, którzy uczynili wybór; bo nie wiecie.
– Nie, ale będę im zarzucał, nie iż uczynili ten wybór, ale w ogóle wybór; mimo bowiem że ten, który stawia na orła, i ów drugi popełniają jednaki błąd, obaj popełniają błąd; słuszne jest nie zakładać się w ogóle.
– Tak, ale trzeba się zakładać; to nie jest rzecz dobrowolna, zmuszony jesteś. Cóż wybierzesz? Zastanów się. Skoro trzeba wybierać, zobaczmy, w czym mniej ryzykujesz. Masz dwie rzeczy do stracenia: prawdę i dobro; i dwie do stawienia na kartę: swój rozum i swoją wolę, swoją wiedzę i swoją szczęśliwość; twoja zaś natura ma dwie rzeczy, przed którymi umyka: błąd i niedolę. Skoro trzeba koniecznie wybierać, jeden wybór nie jest z większym uszczerbkiem dla twego rozumu niż drugi. To punkt osądzony. A twoje szczęście? Zważmy zysk i stratę zakładając się, że Bóg jest. Rozpatrzmy te dwa wypadki: jeśli wygrasz, zyskujesz wszystko; jeśli przegrasz, nie tracisz nic. Zakładaj się tedy, że jest, bez wahania.
– To cudowne. Tak, trzeba się zakładać, ale za wiele może stawiam.
– Zobaczmyż. Skoro są równe widoki zysku i straty, tedy gdybyś miał zyskać tylko dwa życia za jedno, jeszcze mógłbyś się zakładać. A gdyby były trzy do zyskania, trzeba by grać (skoro znajdziesz się w konieczności grania) i byłbyś nierozsądny, skoro jesteś zmuszony grać, gdybyś nie postawił swego życia, aby wygrać trzy za jedno w grze, w której jest równa szansa zysku i straty. Ale tu chodzi o wieczność życia i szczęścia, a skoro tak jest, to gdyby zachodziła nieskończona mnogość przypadków, z których jeden tylko byłby za tobą, i tak jeszcze miałbyś rację postawić jedno, aby wygrać dwa; a działałbyś nierozsądnie, gdybyś będąc zniewolony grać, wzdragał się stawić jedno życie przeciw trzem w grze, w której w nieskończoności przypadków jeden jest za tobą - jeżeliby było do wygrania nieskończone trwanie życia nieskończenie szczęśliwego. Ale tutaj jest nieskończoność życia nieskończenie szczęśliwego do wygrania, szansa wygranej przeciw skończonej ilości szans straty i to, co stawiasz, jest skończone. Wybór jest jasny: wszędzie, gdzie jest nieskończoność i gdzie nie ma nieskończonej ilości szans straty przeciw szansie zysku, nie można się wahać, trzeba stawiać wszystko. Tak więc kiedy się jest zmuszonym grać, trzeba być obranym z rozumu, aby zachować życie raczej, niż rzucić je na hazard dla nieskończonego zysku, równie prawdopodobnego jak utrata nicości.
Na nic bowiem nie zda się mówić, że niepewne jest, czy wygramy, a pewne, że ryzykujemy; i że nieskończona odległość, jaka jest między pewnością tego, co się naraża (ryzykuje), a niepewnością tego, co się wygra, równa skończone dobro, które się na pewno naraża, z nieskończonością, która jest niepewna. Tak nie jest: tak samo każdy gracz ryzykuje pewne dla wygranej niepewnej, a wszelako ryzykuje pewną skończoność, aby wybrać niepewną skończoność, i nie grzeszy w tym przeciw rozumowi. Nie ma nieskończonej odległości między ową pewnością tego, co się naraża, a niepewnością zysku; to fałsz. Jest, to prawda, nieskończoność między pewnością wygrania a pewnością przegrania. Ale między niepewnością wygrania a pewnością tego, co się ryzykuje, zachodzi stosunek wedle proporcji zysku i straty: jeśli tedy tyleż jest możliwości z jednej strony co z drugiej, partia jest równa; wówczas pewność tego, co się naraża, równa jest niepewności zysku, bynajmniej zaś nie jest od niej nieskończenie odległa. Tak więc twierdzenie nasze potęguje się w nieskończoność, kiedy chodzi o narażenie czegoś skończonego w grze, gdzie są równe widoki straty i zysku, a nieskończoność do wygrania. To zupełnie jasne; jeśli ludzie w ogóle zdolni są do jakiejś prawdy, to jest prawdą.
Zgłoś nadużycie
Zgadzam się
@dziadunio
dexter komentuje +1
Idź się lepiej leczyć, a nie zaśmiecaj tego forum.
Zgłoś nadużycie
Zgadzam się
Odwrócony zakład Pascala
dziadunio komentuje +2
A jezeli boga nie ma, to po co to wszystko? Po co wojny i religijnie przelewana krew? Po co tyle ludzkich emocji i rozterek? Krzywd i dramatów?
Po co biliony na chwałe róznych bogów? Po co wykrzywione twarze fanatyków i gorliwosc wyznawców?
Nie łatwiej, rozsadniej, bardziej po ludzku, własnie w ten sposób sie zakładac?
Bo z całą pewnoscią poprawnie z punktu widzenia logiki:):):)
Po co biliony na chwałe róznych bogów? Po co wykrzywione twarze fanatyków i gorliwosc wyznawców?
Nie łatwiej, rozsadniej, bardziej po ludzku, własnie w ten sposób sie zakładac?
Bo z całą pewnoscią poprawnie z punktu widzenia logiki:):):)
Zgłoś nadużycie
Zgadzam się
...
bounty komentuje +14
Oczywiście pan redaktor już robi PR. Czy 15 pani Ewa też opuści Wadowice? Raczej nie.
To po pierwsze a po drugie o ile mnie pamięć nie myli to Wadowice mają już relikwie II stopnia.
Może tym tematem zająłby się pan redaktor.
A po trzecie dlaczego jako absolwent Liceum im. Marcina Wadowity nawet nie zająknął się Pan w temacie szkoły w kontekście beatyfikacji. W radiu mówili, ze szkoła będzie otwarta. Może trzeba było na swoim portalu też wspomnieć o ważnym miejscu w życiu Papieża?
To po pierwsze a po drugie o ile mnie pamięć nie myli to Wadowice mają już relikwie II stopnia.
Może tym tematem zająłby się pan redaktor.
A po trzecie dlaczego jako absolwent Liceum im. Marcina Wadowity nawet nie zająknął się Pan w temacie szkoły w kontekście beatyfikacji. W radiu mówili, ze szkoła będzie otwarta. Może trzeba było na swoim portalu też wspomnieć o ważnym miejscu w życiu Papieża?
Zgłoś nadużycie
Zgadzam się
Artykuł archiwalny. Komentarze zostały zablokowane
| < Poprzednia | Następna > |
|---|